YAZARIMIZ İBRAHİM YILDIRIM ANLATIYOR, FERDİ ZEYREK’E HÜZÜNLÜ VEDA

Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’in bir kaza sonucu vefat etmesi tüm ülkeyi yasa boğdu. Tarihi cenaze töreni gösteriyor ki, Ferdi Zeyrek sevgisini bütün gönüllere doldurmuş, gök kubbeye hoş bir seda bırakmıştır. Manisa’da yaşayan Yazarımız İbrahim Yıldırım, Zeyrek ailesiyle 55 yıllık tanışıklarını Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’i ve cenaze törenini anlattı.

ELLER İYD-İ EKBER EYLEDİ BİZ MATEM TUTTUK...

Zeyrek ailesiyle tanışıklığımız 55 yıl evveline dayanır. 1970-71 yıllarında Dilşeker mahallesinde komşumuz Fatma Zeyrek teyzemizin oğlu Ahmet'ten henüz dünyaya gelmemişti.

Fatma teyze çok temiz, dindar, ehl-i iffetten, bir hanımefendi idi. 

Mahalle bakkaliyesi çalıştırıyorduk. O devirde komşuluk ilişkileri sanki akrabalık düzeyinde gibiydi. Sahur vakti, ihtiyaç için evimizin bitişiğindeki bakkal dükkanımızdan malzeme talebinde bulunurlar, komşuluk hatırına, dükkânı açıp, icabet ettiğim çok olmuştur.

1971 sonunda dükkânı devrettiğimiz, Kâmil Bey, daha sonra Fatma teyzeye damat olmuştur ki Ferdi Bey'in halası ile evlidir.

1976 senesinde biz mahalleden taşındık. 

O tarihten sonra, tahsil ve çalışma hayatım Manisa'nın dışında geçti.

31 Mart seçimlerinde Büyükşehir Belediye Başkanı seçildi. O zaman öğrendim, Fatma teyzenin torunu olduğunu...

İcraatının sene-i devriyesinde, yaptığı tasarrufu anlatarak bir milyar ₺ tasarruf ettiğini açıkladı. İnanırım... 

Pırlanta gibi 3 güzel kız babası idi... 

1977 doğumlu başkan daha 48 yaşındaydı.

En verimli çağında vefatı Manisa'da herkesi üzdü.

Manisa'da matem var.

FERDİ ZEYREK’E HÜZÜNLÜ VEDA 

Ferdi Zeyrek Başkanın cenaze merasimi Büyükşehir Belediye Binası önünde saat 11.00 de başlayacaktı. O saatte orada olamayacağımdan direkt Hatuniye Camiine yürüdüm. 

Yollar bez afişlerle Ferdi Zeyrek ’in resimleri ile donatılmış… “Yastayız… 1977- ….” Yazılı. (Ölmedi, sonsuza kadar) anlamında… “Unutmayacağız”… “Ferdi Başkan seni unutmayacağız” yazılı Başkanın siyaha boyanmış portresinden oluşan afişlerle dolu… 

Manisa’da cidden büyük bir hüzün, bu hüznün oluşturduğu matem havası vardı. 

Bugün öğle ezanına bir saat kala Manisa Hatuniye Camiindeydim. Cami önündeki izdiham ve barikatlar nedeniyle içeri zorla girdiğimde caminin içi doluydu. 

Herkes elim bir kaza sonucu elektrik çarpması nedeniyle, kurban bayramı süresince CBÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde yoğun bakımda yatan ve fakat akşamüzeri vefat eden Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’e son görevini yerine getirmek telaşındaydı. 

HATUNİYE CAMİİNDE KALABALIKTAN NAMAZ KILAMADIM 

Cami avlusunda gezindim. Dışarı çıktım. Öğle namazını Çeşnigir Camiinde kılabildim. Hatuniye Camiine geldiğimde program gereği Hükumet Meydanında Cenaze Namazı kılınacaktı. Oraya yöneldim. Meydana giriş emniyetçe kontrol altına alınmıştı. Bu esnada eller üzerinde taşınan başkanın tabutu kalabalık tarafından alkışlanmaktaydı. 

Kalabalıktan özellikle hanımefendiler gözyaşlarını tutamamaktaydı… Kimisi gözyaşlarını siliyor, kimisinin gözleri kızarmış, birçoğu ağlıyordu. 

Meydana girmem mümkün olmadığından cenaze namazını kılamadım. Çatal mezarlığında defnedileceğini bildiğimden oraya yöneldim. Yürüyerek Çatal Mezarlığına yöneldim. Seyfettin Bey Caddesi sadece geliş yönü olmasına rağmen, trafik yolu gelişe kapatmış ve gidişe dönüştürmüştü. Ben de yaya olarak yürümeye devam ediyorum. Benim gibi yürüyenlerin yanında, yol boyunca cenaze arabasının geçmesini bekleyenler de vardı. Bir genç kız heyecanla yanındakilere anlatıyor:

-“Ben kendisine iki kere sarıldım. Kazanacağız başkanım, dedim. O da inşallah dedi” diyor. Bir daha dünya gözüyle görmenin mümkün olmadığı bu güzel insana iki kere sarılmış olmanın imtiyazıyla gurur duyuyordu. 

ÇATAL MEZARLIĞINDA 

Cenazenin defnedileceği yerden anons yapılıyor, defin mahallinin cenaze yakınları için boş tutulması isteniyordu. Defin alanına 50 metre mesafede bir mezar duvarına oturdum. Törene buradan iştirak edebildim. Kısa sürede etrafımda oturacak yerler de doldu. Cenaze geldi. Kalabalığın bir kısmı alkışlarken, cenaze tarafından tekbirler yükseldi. Ferdi Başkanın naaşı tekbirlerle defin yerine getirildi. 

Mezarlık bir o kadar kalabalıktı. 

Aslında Çatal Mezarlığı gömüye kapalı bir mezarlıktır. Burada ancak üste gömü yapılabilmektedir. Bu mezar yerine gömülen Zeyrek ailesinin büyüklerinin isimleri yazılı yere, Ferdi Başkan da gömülmekteydi. Babaannesi Fatma Zeyrek’in de gömülü olduğu yere… 

Bulunduğum yer, gömü yapılan yere mesafeli ve kalabalık nedeniyle göremedim ama sonradan fotoğraflardan gördüğüm, mezara CHP Genel Başkanı Özgür Özel girmiş orada arkadaşının cenazesini defin işiyle bizzat meşgul olmuş… Dört gün CBÜ Tıp Fakültesi Hastanesinde, adeta nöbet tutan Özgür Özel, Ferdi Başkanın gerek tabutunun Camiden taşınmasında ve gerek defin işlemine fiilen iştiraki takdire layıktı. 

MANİSA, MANİSA OLALI BÖYLE CENAZE GÖRMEDİ 

Hocaların mutad Kur’an-ı Kerim tilaveti ve akabinde yapılan duaya ve defin merasiminin bitmesine rağmen kalabalık mezarlıktan ayrılmıyordu. Yavaş yavaş mezara yaklaşıp birer fatiha okuyorlardı. 

Bu arada Hayrettin hoca, anons yaptı. Cuma gününe kadar Fatih Sergi salonu taziye mahalli olarak kullanılacak olup, üç gün taziye için Fatih Sergi Salonu hizmet verecekmiş. 

Yanımda oturan vatandaş, bana:

–“Fatih Sergi Salonu nerede” diye sordu. Ben onun bunu bilemeyişine şaşırdığımı görünce de;

-“ Ben dışardan geldim” dedi. Nereden geldiğini sordum.

-“Torbalı’dan geldim” dedi. Başkanı tanıyıp tanımadığını sordum. İki kere görüşmüş. Kendisi aslen Alaşehirli imiş. Alaşehir’de başkanı iki sefer seçim çalışmalarında görmüş, konuşmuş. Hepsi bu kadar. –“Ölüm haberini alınca, duramadım, geldim” diyerek ağlamaya başladı. 

Önümde bir Osmanlıca mezar taşı vardı. Bir hanımefendiye ait mezar taşı. 1320 tarihli, yani 1904. Ben onu okurken sol tarafımda oturan hanımefendi öğretmenmiş. İzmir Karşıyaka’dan gelmişler. Biraz konuşunca onların da gözleri ağlamaklıydı.

Yanımda oturan siyah takım elbiseli bir genç vardı. Sürekli burnunu çekiyordu, ağlamış olmaktan… Sordum; -“ Siz resmi görevli misiniz?” Cevapladı:

-“Ben Büyükşehir Belediyesi Özel kalemindenim” dedi. 

Az ileride birisi, telefonla konuşuyordu. Muhatabına:

-“Manisa, Manisa olalı böyle cenaze görmedi, görmeyecek de” diyordu. 

Mezarlıkta mutat aile yakınlarının taziyeleri kabul merasimi izdiham nedeniyle yapılmadı… Hocanın yaptığı anonstan öğrendiğimize göre Fatih Sergi Salonunda taziyeleri kabul edeceklermiş. Ben tekrar yürüyerek Fatih Sergi Salona gitmeye karar verdim. 

Çatal Mezarlığından yürüyerek geldiğim, Fatih Sergi Salonunun etrafında, civar il ve ilçelerden gelen Belediye Başkanlarının araçları vardı. İstanbul, Kocaeli, Derince, Kütahya plakalı araçlar gördüm. 

Yürümekten ve sıcaktan iyice susadım. Salihli Belediyesi, ekipmanıyla yetişmiş, limonata, su, portakal suyu ikramları yapıyor, Büyükşehir Belediyesi yanında, civar belediyeler de pilav üstü kavurma + ayran ikramlarındaydılar. Harika bir dayanışmaydı. 

Taziye evi olan Fatih Sergi Salonuna girişler barikatla kapatılmış, görevliler posta posta içeriye alıyorlardı... Kalabalık olduğundan, nasıl olsa üç gün sürecek bu taziye işi diyerek, uzaklaştım…

İletişim Uzmanı Canten Kaya’nın değerlendirmesine aynen katılıyorum: 

FERDİ ZEYREK KALIPLARI YIKTI

Ferdi Başkan, 'liderlik' denince akla gelen kalıpları yıktı. Protokolün soğukluğu yerine sıcak bir gülümsemeyi, resmiyet yerine samimiyeti seçti.

Onun halkın içindeki mütevazı duruşu, aslında gerçek gücün makamda değil, insanların yüreğinde olduğunu hatırlattı bize. 

Ferdi Zeyrek gibi isimler nadir çıkar. Peki, siz, onun bu özelliğini en çok nerede hissettiniz?

Anlatın, herkes okusun… Bugünkü siyasette bu samimiyeti görebiliyor muyuz?

Ferdi Zeyrek başkana rahmetler diliyorum. Manisamızın ve Türkiyemizin başı sağolsun...